Definitie en Kenmerken van Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo

1. Ook bekend als kristalverschuiving of kristalvlucht onder de bevolking en is de meest voorkomende vorm van duizeligheid afkomstig van het binnenoor.
2. Patiënten ervaren meestal kortdurende duizeligheid in specifieke posities.
3. Gehoorverlies treedt in dit geval niet op.
4. De leeftijdsgroep is meestal tussen 40-49 jaar en komt even vaak voor bij mannen en vrouwen.
5. De jaarlijkse incidentie is gemiddeld één op vijfduizend personen en de aandoening wordt vastgesteld bij ongeveer één op de vijf patiënten die zich met duizeligheid klagen bij de dokter.
6. Bij sommige patiënten is er een voorgeschiedenis van hoofdtrauma of ontsteking van de evenwichtszenuw.

Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo is een aandoening die wordt gekenmerkt door duizeligheid en de kwaliteit van leven kan beïnvloeden. Het wordt meestal uitgelokt door specifieke hoofdbewegingen, die duidelijker worden bij draaien terwijl men ligt of bij het opstaan uit bed.

Vertigo begint plotseling en duurt meestal minder dan een minuut. Tussen de aanvallen kan een gevoel van onevenwichtigheid optreden. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van het verhaal van de patiënt en de Dix-Hallpike-maneuver, waarbij videonystagmografie ook kan helpen bij de diagnose.

Veel patiënten herstellen vanzelf, terwijl sommige baat hebben bij behandelingsmethoden zoals de Epley-maneuver. Zelden kan invasieve of chirurgische behandeling nodig zijn. Deze aandoening kan met de juiste diagnose en behandeling worden beheerd, wat de kwaliteit van leven van patiënten aanzienlijk kan verbeteren.

Vorming van Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo

Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV) is een aandoening die wordt gekenmerkt door abnormale bewegingen in de halfcirkelvormige kanalen. Deze aandoening ontstaat vooral door kristallen die vastzitten aan de cupula of vrij zwevend in de endolymfe van het binnenoor. Hier is het proces van vorming van BPPV:

1. Debris in het halfcirkelvormige kanaal beweegt onder invloed van de zwaartekracht.
2. Deze beweging begint wanneer de patiënt een bepaalde positie aanneemt en beweegt samen met de endolymfe.
3. De beweging van de endolymfe veroorzaakt deflectie van de cupula in het halfcirkelvormige kanaal.
4. Deze deflectie leidt tot een onverwachte zwaartekrachtreactie, wat duizeligheid veroorzaakt.

De vorming van BPPV wordt meestal geassocieerd met debris in het achterste halfcirkelvormige kanaal. Echter, dit debris kan ook in de horizontale en bovenste halfcirkelvormige kanalen terechtkomen.

Intraoperatieve bevindingen en elektron-microscopische onderzoeken tonen aan dat deze deeltjes afkomstig zijn uit de utriculus maculae en lijken op otoconieën die gevoelig zijn voor zwaartekracht. Deze aandoeningen zijn respectievelijk “cupulolithiasis” en “canalolithiasis” genoemd. Deze informatie speelt een belangrijke rol in het begrijpen van BPPV en het ontwikkelen van behandelmethoden.

Tekenen van Kristalvlucht in het Oor

Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV) is een aandoening die wordt uitgelokt door verplaatsing van kristallen in het oor, wat leidt tot een draaiend gevoel bij hoofdbewegingen.

Patiënten ervaren meestal plotselinge en hevige duizeligheid wanneer ze hun hoofd in bepaalde richtingen draaien. Deze duizeligheden duren meestal tussen de 10 en 20 seconden. De duizeligheid die patiënten ervaren kan worden getriggerd door bewegingen zoals draaien in bed, opstaan uit bed, omhoog of naar achteren kijken.

Triggerende Posities:

1. Draaien naar de zijkant in bed
2. Opstaan uit bed
3. Omhoog en naar achteren kijken
4. Voorover buigen

Tijdens deze situaties kunnen patiënten ook een gevoel van misselijkheid ervaren. Echter, bij BPPV wordt gehoorverlies niet waargenomen en is het gehoor van de patiënten meestal normaal. Ook bij neurologisch onderzoek worden geen abnormale bevindingen gedetecteerd.

Aan de andere kant zijn beeldvormingstesten bij de diagnose van BPPV belangrijk in gevallen waar nystagmus niet wordt waargenomen en de behandeling niet effectief is. In dergelijke gevallen wordt de voorkeur gegeven aan MRI met gadoliniumcontrast, die de hersenstam en de cerebellum-ponshoek kan evalueren.

Beeldvormende Methoden:

1. Magnetische Resonantie Imaging (MRI)

Bovendien wordt het gehoor van patiënten geëvalueerd in audiologische testen. Deze testen moeten symmetrisch gehoor en adequate spraakonderscheidingsscores aantonen. Ook het tympanogram moet normale resultaten laten zien.

Bij speciale onderzoeken, zoals de Dix-Hallpike-maneuver, is het belangrijk om de karakteristieke nystagmus te observeren voor de diagnose. Deze nystagmus heeft een korte vertraging voor het begin en bevat torsionele en verticale componenten.

De nystagmus die ontstaat door stimulatie van het betrokken halfcirkelvormige kanaal is gericht in dezelfde richting als het vlak van het kanaal en in de richting van het getroffen kanaal tijdens de snelle fase.

Vertigo en nystagmus pieken binnen 20 seconden en nemen daarna af. Dit type nystagmus is vermoeiend bij herhaalde situaties en wordt veroorzaakt door debris in het achterste halfcirkelvormige kanaal. Voor een juiste diagnose van BPPV moeten al deze symptomen worden waargenomen.

Moderne Behandelingsmethoden voor BPPV

De behandeling van Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV) omvat diverse en effectieve methoden. In de eerste plaats worden manoeuvres toegepast die gericht zijn op het herpositioneren van debris in de utriculus. Deze manoeuvres zijn ontworpen om de symptomen van de patiënt te verlichten.

Als de symptomen na de manoeuvre aanhouden, kan dezelfde procedure worden herhaald. In sommige gevallen kan het nodig zijn een botvibrator op het mastoïdbeen te plaatsen om het debris te verzachten. Deze methode is gericht op het vergroten van de effectiviteit van de behandeling.

In de behandeling van BPPV bestaan er ook chirurgische methoden, maar deze worden zelden gebruikt:

1. Chirurgie wordt meestal overwogen voor gevallen die resistent zijn tegen standaardbehandeling.
2. Deze patiënten vormen doorgaans speciale gevallen zonder intrakraniële pathologieën en die niet reageren op herpositioneringsmanoeuvres.
3. De eerste chirurgische optie is meestal de occlusie van het achterste halfcirkelvormige kanaal. Deze procedure is bedoeld om de symptomen van BPPV te verlichten.
4. Gemengde typen gehoorverlies kunnen een tijdelijke bijwerking zijn van deze chirurgische ingreep.
5. Een andere, technisch meer veeleisende chirurgische optie is de singular neurosectomie. Deze procedure is bedoeld om de neuronale innervatie van het achterste halfcirkelvormige kanaal te elimineren.
6. Deze chirurgische methode brengt een hoger risico voor het gehoor met zich mee.

Concluderend vereist de behandeling van BPPV een gepersonaliseerde benadering op basis van de toestand en symptomen van de patiënt. Manoeuvres en chirurgische methoden bieden effectieve behandelopties voor de aandoening. Elke behandelmethode moet zorgvuldig worden geëvalueerd op basis van de algehele gezondheidstoestand van de patiënt en de ernst van BPPV.

Proces en Verwachtingen bij de Behandeling van Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV)

Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV) begint meestal plotseling en gaat binnen enkele maanden in remissie. Bij ongeveer een derde van de patiënten kunnen de klachten langer dan een jaar aanhouden.

Voor de meeste patiënten bieden herpositioneringsmanoeuvres grote voordelen. Echter, bij sommige patiënten kunnen onverwachte recidieven en remissies optreden. Deze gevallen worden jaarlijks gerapporteerd in 10-15% van de gevallen.

Respons op Behandeling:

1. Herpositioneringsmanoeuvres geven positieve resultaten bij de meeste patiënten.
2. Bij resistente gevallen kan evenwichtstraining worden toegepast.

Recidieven en Remissies:

1. Het jaarlijkse recidiefpercentage ligt tussen 10-15%.
2. Bij recidieven kunnen nieuwe herpositioneringsmanoeuvres effectief zijn.

Bij de behandeling van BPPV worden verschillende strategieën toegepast afhankelijk van de toestand van de patiënt en de respons op de behandeling. Een individuele benadering voor elke patiënt is belangrijk voor het bereiken van de beste resultaten.

Tijdens het behandelingsproces worden methoden geprefereerd die de kwaliteit en het comfort van het leven van de patiënt vergroten. Respons op de behandeling en monitoring op basis van de toestand van de patiënt spelen een cruciale rol bij het beheersen van de aandoening.

Veelgestelde Vragen over Benigne Paroxysmale Positionele Vertigo (BPPV)

Hoe lang duurt benign paroksismale positionele vertigo?

Benigne paroksismale positionele vertigo begint meestal plotseling en kan enkele maanden duren. Echter, bij 30% van de patiënten kunnen de klachten langer dan een jaar aanhouden. De loop van de aandoening varieert van persoon tot persoon, daarom kan de hersteltijd ook variëren. Patiënten ervaren meestal verlichting na behandeling. Ondanks de behandeling kunnen sommige patiënten symptomen blijven ervaren en langdurig aanhouden.

Hoe wordt positionele vertigo behandeld?

Positionele vertigo kan effectief worden behandeld met een fysieke manoeuvre. De methode, bekend als de Epley-manoeuvre, is gericht op het herpositioneren van de kalsiumdeeltjes die de vertigo veroorzaken. Na deze manoeuvre wordt patiënten geadviseerd om gedurende 48 uur hun hoofd niet naar het aangedane oor te draaien en op een hoge kussen te slapen. Ook wordt aangeraden om op de zijkant te slapen. De Epley-manoeuvre vermindert aanzienlijk de klachten van patiënten, waardoor de frequentie en intensiteit van de vertigo-aanvallen wordt verminderd.

Naar welke dokter moet ik gaan voor benign Paroksismal vertigo?

Als u symptomen van benign Paroksismal vertigo (BPPV) heeft, moet u een dokter raadplegen. Voor een eerste consult kunt u meestal naar uw huisarts gaan. De dokter kan, na evaluatie van de symptomen, u doorverwijzen naar een specialist. In dit geval is een KNO-arts (keel-, neus- en oorarts) de juiste keuze. De KNO-arts kan de toestand van de patiënt grondig onderzoeken en de noodzakelijke behandeling plannen. Bovendien kunnen, afhankelijk van de toestand van de patiënt, aanvullende onderzoeken en behandelmethoden worden voorgesteld. Daarom is het belangrijk om bij een vermoeden van BPPV zo snel mogelijk een dokter te raadplegen.

Komt positionele vertigo terug?

Positionele vertigo, oftewel benign paroksismale positionele vertigo (BPPV), kan terugkerend zijn. Binnen het eerste jaar treft het ongeveer een derde van de patiënten, en binnen vijf jaar ten minste de helft van de patiënten. Deze terugval is meestal geen ernstig probleem. Bij terugkerende positionele vertigo kan het opnieuw worden behandeld met corrigerende manoeuvres, net zoals bij de eerste keer. Daarom is terugkerende positionele vertigo niet zorgwekkend en kan het worden gecontroleerd met geschikte manoeuvres.

Verloopt positionele vertigo vanzelf?

Positionele vertigo kan soms vanzelf overgaan; dit gebeurt meestal als gevolg van specifieke hoofdposities. Vooral bij milde gevallen kunnen de symptomen binnen enkele weken verbeteren. Echter, het risico op terugkeer is hoog en als de vertigo niet wordt behandeld, kunnen de symptomen na verloop van tijd opnieuw optreden. Daarom wordt aangeraden om een specialist te raadplegen voor evaluatie en indien nodig geschikte behandelmethoden toe te passen. Hierdoor kunnen de duizeligheid en andere symptomen veroorzaakt door de vertigo effectief worden gecontroleerd. Behandeling helpt de intensiteit en frequentie van de vertigo-aanvallen te verminderen.